W poprzednim wpisie poruszony został temat zastosowania barytu jako środka kontrastującego w rentgenodiagnostyce. Co ciekawe, minerał ten służy także jako komponent osłon stałych w gabinetach rentgenowskich, pomieszczaniach reaktorów atomowych i magazynach odpadów promieniotwórczych.
Osłony stałe (ściany, sufit, podłoga) w wymienionych wyżej pomieszczeniach mogą być wykonane z barytobetonu, którego wielkość współczynnika liniowego tłumienia zależy od energii promieniowania, liczby atomowej i gęstości materiału osłonowego. Zazwyczaj wykorzystywany jest ciężki beton o gęstości przekraczającej 3200 kg/m3. Oprócz barytobetonu, w gabinetach rentgenowskich stosuje się również zaprawy murarskie z domieszką barytu, które nakłada się na ściany z bloczków betonowych.
Z punktu widzenia ochrony radiologicznej, zastosowanie barytu w konstrukcji osłon stałych jest świetnym rozwiązaniem, ale niestety jest ono niekorzystne ekonomicznie. Zasoby barytu są ograniczone, w związku z czym wciąż poszukuje się tańszych materiałów i nowych technologii, które mogłyby być alternatywą dla barytobetonu.
